什么？泰语也分普通话和方言？！

"สวัสดีค่ะ/ครับ""สวัสดีเจ้า""ไปใส""พรือ"คำทักทายน่ารักๆที่มักพบเจอเวลาไปเที่ยวจังหวัดต่างๆ สร้างความประทับใจแรกได้เสมอ น่าแปลกที่ภาษาถิ่นเหล่านี้กลับมีคำพูดลดน้อยลงไป สังเกตได้จากคนรุ่นใหม่ที่มีถิ่นฐานบ้านเกิดนอกเขตบางกอก เลือกใช้ภาษากลางในการสื่อสาร หรือพูดภาษาถิ่นที่หลงเหลือเพียงสำเนียง แต่ศัพท์และรูปประโยคกลายเป็นภาษากลางไปหมดแล้ว

以上四种"你好"的问候方式总会让你在外府旅游的时有了第一印象，现在"方言用语"越来越少了，据观察应该是出生在曼谷地区外的年轻人，选择用"普通话"来作为交流，或者说"方言"的时候只剩下口音，但用词和句子都是用"普通话"的方式来表达了。

ภาษากลาง中部普通话

คิดถึงมาก非常想念 กลับบ้าน回家 ราคาเท่าไร多少钱 สมตำ青木瓜沙律 หิวข้าวหรือยัง饿了吗 ไปดูหนังกันไหม一起去看电影吗

ภาษาเหนือ北部方言

กีดเติงแต้ๆเน้อ非常想念 ปิ๊กบ้าน回家 เต๊าใด多少钱 ต๋ำส้ม青木瓜沙律 อยากข้าวยัง饿了吗 ไปผ่อหนังตวยกั๋นก่อ一起去看电影吗

ภาษาใต้南部方言

หวังเหวิดจังฮู้非常想念 หลบบ้าน回家 เถ่าไหร๊多少钱 ส้มตำ青木瓜沙律 เนือยแล้วม๊าย饿了吗 ไปแลหนังกันหวาเอาม่าย一起去看电影吗

ภาษาอีสาน东北部方言

คิดฮอดหลายหลายเด้อ非常想念 เมียบ้าน回家 ราคาจั๊กบาท多少钱 ตำบักหุ่ง青木瓜沙律 หิวข้าวบ่饿了吗 ไปเบิ่งหนังนำกันบ่一起去看电影吗

（看完上面的例句后，小编表示要被方言的语调弄Cry了~）